Present

  

je disgracie
tu disgracies
il disgracie
nous disgracions
vous disgraciez
ils disgracient

j'ai disgracié
tu as disgracié
il a disgracié
nous avons disgracié
vous avez disgracié
ils ont disgracié

Imperfect

  

je disgraciais
tu disgraciais
il disgraciait
nous disgraciions
vous disgraciiez
ils disgraciaient

Pluperfect

  

j'avais disgracié
tu avais disgracié
il avait disgracié
nous avions disgracié
vous aviez disgracié
ils avaient disgracié

je disgraciai
tu disgracias
il disgracia
nous disgraciâmes
vous disgraciâtes
ils disgracièrent

j'eus disgracié
tu eus disgracié
il eut disgracié
nous eûmes disgracié
vous eûtes disgracié
ils eurent disgracié

je disgracierai
tu disgracieras
il disgraciera
nous disgracierons
vous disgracierez
ils disgracieront

j'aurai disgracié
tu auras disgracié
il aura disgracié
nous aurons disgracié
vous aurez disgracié
ils auront disgracié

Present

  

que je disgracie
que tu disgracies
qu'il disgracie
que nous disgraciions
que vous disgraciiez
qu'ils disgracient

Past

  

que j'aie disgracié
que tu aies disgracié
qu'il ait disgracié
que nous ayons disgracié
que vous ayez disgracié
qu'ils aient disgracié

Imperfect

  

que je disgraciasse
que tu disgraciasses
qu'il disgraciât
que nous disgraciassions
que vous disgraciassiez
qu'ils disgraciassent

Pluperfect

  

que j'eusse disgracié
que tu eusses disgracié
qu'il eût disgracié
que nous eussions disgracié
que vous eussiez disgracié
qu'ils eussent disgracié

Present

  

je disgracierais
tu disgracierais
il disgracierait
nous disgracierions
vous disgracieriez
ils disgracieraient

Past

  

j'aurais disgracié
tu aurais disgracié
il aurait disgracié
nous aurions disgracié
vous auriez disgracié
ils auraient disgracié

Present

  

disgracie
disgracions
disgraciez

Past

  

aie disgracié
ayons disgracié
ayez disgracié

Present

 
disgracier

Past

 
avoir disgracié

Present

disgraciant

Past

disgracié
ayant disgracié

Present

en disgraciant

Past

en ayant disgracié
 

Disgracier french verb

Disgracier belong to the 1st group.
Disgracier is conjugated the same way that verbs that end in : -ier
Disgracier is conjugated with auxiliary avoir.
Disgracier verb is direct transitive.
Disgracier verb is a direct transitive verb, so passive voice can be used.
Disgracier is a french first group verb. So it follow the regular conjugation pattern of the first group like: aimer. Follow this link to see all the endings of the conjugation of the first group verbs : conjugation rules and endings for the first group verbs.

However, although the terminations are perfectly regular, stem can be irregular and have numerous variations.
Disgracier is conjugated the same way that verbs that end in : -ier.
Conjugation engine options
Reflexive form:
Auxiliary:
Gender:
Negative form:
Interrogative form:
Colors:

This is the list of disgracier french verb synonyms :

DISGRACIER : v. tr. Priver quelqu'un de ses bonnes grâces, de la faveur qu'on lui accordait jusqu'ici. Son imprudence le fit disgracier. Un ministre disgracié.
Être disgracié de la nature, ou, simplement, Être disgracié, Avoir quelque chose de défiguré, de difforme en sa personne, ou Avoir un physique ingrat.

Here is the full list of verbs sharing the same verb conjugation :

List of verbs used as patterns in french conjugation:

French Auxiliaries Verbs


Most common first group verbs


Most common second group verbs


Most common third group verbs